Audyt biologa terenowego
Audyt biologa terenowego i wymagania higieniczne systemów produkcji i obrotu żywnością na przykładzie BRC wersja 8
Czym jest BRC – British Retail Consortium?
„Po raz pierwszy Norma została opracowana i opublikowana w 1998 r. i od tamtej pory była regularnie aktualizowana zgodnie z najnowszą wiedzą w zakresie bezpieczeństwa żywności. Norma opisuje wytyczne dla producentów, które mają pomóc w wytwarzaniu bezpiecznej żywności oraz nadzorowaniu jakości wyrobów, zgodnie z oczekiwaniami klientów.
Certyfikacja zgodności z Normą stosowana w celu oceny dostawców żywności jest uznawana przez wielu sprzedawców detalicznych, firmy gastronomiczne i producentów z całego świata. W odpowiedzi na duże zapotrzebowanie i w celu ułatwienia wdrażania Normy w przedsiębiorstwach branży spożywczej na całym świecie, została ona przetłumaczona na wiele języków.
Norma została opublikowana w celu określenia kryteriów bezpieczeństwa żywności, jakości i kryteriów operacyjnych, które muszą być stosowane w zakładach produkujących żywność, aby zapewnić zgodność z wymaganiami prawnymi oraz chronić konsumentów. Format i treść Normy zostały opracowane w sposób umożliwiający przeprowadzenie oceny pomieszczeń, systemów operacyjnych i procedur stosowanych w firmie przez uprawnioną trzecią stronę – jednostkę certyfikującą – w odniesieniu do wymagań normy.”
W skrócie normy systemów jakości powstają po to aby zapewnić konsumentom produkty i towary najwyższej jakości w trakcie całego łańcucha produkcji i dostaw ( chain supply) od producenta do konsumenta.
Skuteczne zwalczenie szkodników a normy jakości żywności
Zgodnie z paragrafem 4.14 standardu BRC wersja 8:
„4.14 OCHRONA PRZED SZKODNIKAMI
Na terenie całego zakładu musi obowiązywać skuteczny program ochrony przed szkodnikami, aby zminimalizować ryzyko ich pojawienia się, dostępne muszą być zasoby umożliwiające szybką reakcję, w przypadku pojawienia się jakichkolwiek problemów, aby zapobiec ryzyku dla produktów.
Programy ochrony przed szkodnikami muszą być zgodne ze wszystkimi obowiązującymi przepisami prawa.”
Mamy więc sytuację, w której dostosować musimy się do systemu jakości żywności, wymagań Inspekcji Sanitarnej, Inspekcji Weterynaryjnej a także HACCP. Ogólnie rzecz biorąc audyt biologa terenowego ma na celu sprawdzenie czy został stworzony skuteczny program ochrony przed szkodnikami.
Klauzula 4.14.1
Jeśli obecność szkodników w zakładzie została zidentyfikowana, to nie może to stanowić ryzyka
zanieczyszczenia produktów, surowców ani opakowań.
Obecność szkodników na terenie zakładu musi zostać udokumentowana w zapisach dotyczących ochrony przed szkodnikami oraz zostać objęta skutecznym programem ich kontroli w celu wyeliminowania lub ich nadzorowania po to, aby nie stanowiły one zagrożenia dla produktów, surowców ani opakowań.
Gdy już zidentyfikujemy jakie szkodniki mogą zagrażać bezpieczeństwu naszego produktu, surowca czy w trakcie magazynowania opakowania przystępujemy do projektowania systemu monitoringu szkodników sanitarnych. I tutaj opcje mamy dwie opcje. Zobaczmy co mówi poniższa klauzula.
Klauzula 4.14.2.
„Należy zlecić ochronę przed szkodnikami wykwalifikowanemu podmiotowi lub posiadać odpowiednio przeszkolonych pracowników przeprowadzających regularne inspekcje i działających tak, aby odstraszać i zwalczać szkodniki.
Częstość inspekcji ustalana jest na podstawie oceny ryzyka i musi być udokumentowana. Ocenę ryzyka należy poddać przeglądowi, ilekroć:
• wprowadzono zmiany w budynku lub procesach produkcyjnych, które mogą mieć wpływ na program zwalczania szkodników,
• pojawił się poważny problem ze szkodnikami.
Jeżeli do ochrony przed szkodnikami zakład korzysta z usług firmy zewnętrznej, wówczas zakres pracy musi być dokładnie określony i zgodny z działalnością zakładu.
Świadczenie usług niezależnie od źródła musi spełniać wszystkie odpowiednie wymogi regulacyjne.”
Pierwsza opcja jest taka, że nasz pracownik ma zajmować się sprawami związanymi z monitorowaniem i ewentualnym zwalczaniem szkodników sanitarnych. Często jest to opcja problematyczna, gdyż aby skutecznie opiekować się danym zakładem potrzebne jest doświadczenie, szkolenia wymagane prawem – np. szkolenie ze środków ochrony roślin metodą fumigacji aby wykonywać zabiegi gazowania oraz zasoby ludzkie. Zwykle takie działania nie są skuteczne a sytuacja może przerosnąć firmę i wyznaczonego do DDD pracownika. Z naszego doświadczenia wynika, że większość firm decyduje się zatrudnić zewnętrzną firmę ze względów finansowych. Trudno jest inwestować w regularne szkolenia pracownika i nadążyć za zamieniającymi się przepisami.
Jeżeli zdecydujemy się samodzielnie prowadzić monitoring i zwalczanie szkodników sanitarnych koniecznie musimy dostosować się do klauzuli:
4.14.3
Jeżeli zakład podejmuje się ochrony przed szkodnikami we własnym zakresie, wówczas musi wykazać, że:
• działania związane z ochroną przed szkodnikami są przeprowadzane przez przeszkolonych
i odpowiednio wykwalifikowanych pracowników posiadających właściwą wiedzę, umożliwiającą wybór odpowiednich środków chemicznych oraz metod zabezpieczania, a także świadomych ograniczeń w stosowaniu, które wynikają z rodzaju szkodników mogących znaleźć się w zakładzie,
• pracownicy zajmujący się ochroną przed szkodnikami spełniają odpowiednie wymagania prawne dotyczące szkolenia lub rejestracji,
• dostępne są wystarczające zasoby do reagowania na wszelkie problemy związane ze szkodnikami,
• w razie potrzeby, zapewniony jest bezpośredni dostęp do specjalistycznej wiedzy technicznej,
• wymagania prawne obowiązujące w odniesieniu do stosowania środków zwalczania szkodników są zrozumiałe i przestrzegane,
• do przechowywania pestycydów przeznaczone są osobne zamknięte pomieszczenia.
Druga opcja to zatrudnienie profesjonalnej firmy zajmującej się dezynfekcją, dezynsekcją i deratyzacją. Niestety nie każda firma DDD w myśl w/w wytycznych będzie „wykwalifikowanym podmiotem”. Tylko regularne szkolenia pozwalają utrzymać odpowiedni poziom wiedzy nt. aktualnych regulacji prawnych, skutecznych środków biobójczych czy odpowiednich metod zwalczania szkodników sanitarnych.
Tak czy siak w obu przypadkach wymagania normy nakładają na nas obowiązki:
Częstość inspekcji ustalana jest na podstawie oceny ryzyka i musi być udokumentowana. Ocenę ryzyka należy poddać przeglądowi, ilekroć:
• wprowadzono zmiany w budynku lub procesach produkcyjnych, które mogą mieć wpływ na program zwalczania szkodników,
• pojawił się poważny problem ze szkodnikami.
Częstość inspekcji nie powinna być określana przez pryzmat finansowy. Częstość inspekcji określana powinna być na podstawie oceny ryzyka, która musi zostać poprawnie udokumentowana. Co to w praktyce oznacza ?
Zwykle jeżeli przystępujemy do konstruowania programu profilaktyki i zwalczania szkodników sanitarnych musimy dokładnie zlustrować budynek, którego ów program ma dotyczyć. Konieczne jest przejrzenie każdego z pomieszczeń pod kątem warunków sprzyjających pojawieniu się szkodników. Sprawdzamy szczelność danych pomieszczeń, to w jaki sposób przebiegają ciągi wodno- kanalizacyjne, jaka jest temperatura w danych pomieszczeniach. Dopiero po analizie w/w czynników przystępujemy do szacowania ryzyka. Od stopnia ryzyka zależy ilość punktów monitorowania, czym bardziej wrażliwy obszar, tym więcej punktów potrzebujemy.
Przykładowo wiemy, że prusaki szybciej zasiedlą pomieszczenia o wysokiej temperaturze i wilgotności niż pomieszczenia chłodnicze. Tego typu zmiennych mających wpływ na rozmieszczenie punktów kontroli jest bardzo dużo i tylko doświadczony technik DDD bądź właśnie biolog terenowy jest w stanie rzetelnie to określić.
Jeżeli do ochrony przed szkodnikami zakład korzysta z usług firmy zewnętrznej, wówczas zakres pracy musi być dokładnie określony i zgodny z działalnością zakładu.
Zakres działalności firmy DDD musi być precyzyjnie określony. Oznacza to, że wszystkie obowiązki firmy DDD oraz jej odpowiedzialność musi być zapisana w umowie. Umowa bez danych finansowych jest weryfikowana przez biologa terenowego.
Świadczenie usług niezależnie od źródła musi spełniać wszystkie odpowiednie wymogi regulacyjne.”
Firma DDD czy też pracownik własny firmy musi posiadać odpowiednie uprawnienia, które muszą być zgodne z prawem. Najprostszym przykładem jest tu posiadanie tzw. książeczki sanepidowskiej czyli badań sanitarno-epidemiologicznych. Badania sanitarno-epidemiologiczne wykonuje się w celu wykluczenia chorób zakaźnych czy pasożytniczych. Mają one sprawdzić, czy pacjent nie jest zakażony pałeczkami z rodzaju Salmonella i Shigella. Posiadanie „książeczki sanepidowskiej” jest konieczne do wykonywania zawodów na stanowiskach związanych z żywnością, wodą przeznaczoną do spożycia przez ludzi, lekami doustnymi oraz gdy praca wymaga kontaktu z dużą ilością ludzi lub dzieci do 6. roku życia.
Dodatkowo w obu przypadkach czy to korzystania z firmy zewnętrznej czy pracownika własnego obowiązuje nas klauzula:
4.14.4
„Należy przechowywać dokumentację i zapisy dotyczące ochrony przed szkodnikami. Muszą one obejmować co najmniej:
• aktualny plan całego zakładu z zaznaczeniem miejsc, w których umieszczono urządzenia do kontroli
szkodników,
• identyfikację stacji deratyzacyjnych i/lub sprzętu monitorującego w zakładzie,
• jasno określone obowiązki kierownictwa zakładu i wykonawcy,
• szczegółowe informacje dotyczące stosowanych środków zwalczania szkodników, łącznie
z instrukcjami dotyczącymi ich właściwego stosowania oraz postępowania w razie
niebezpieczeństwa,
• wszystkie zaobserwowane przypadki aktywności szkodników,
• szczegółowe informacje o środkach podjętych w celu kontroli szkodników.
Zapisy mogą być na papierze lub w systemie elektronicznym (np. w systemie raportowania online).”
Prowadzenie szczegółowej dokumentacji jest warunkiem niezbędnym do wdrożenia i utrzymania systemu jakości BRC czy IFS. Zabezpiecza też firmę przed szkodami jakie mogą wyrządzić szkodniki sanitarne. Gdy sumiennie prowadzimy dokumentację możemy np. w łatwiejszy sposób udowodnić, że zainfekowanie naszego produktu nastąpiło w trakcie przewożenia do kolejnych magazynów i nie jest to naszą winą a za wadliwy produkt odpowiada np. przewoźnik, firma magazynująca itd.
Zakresem walidacji przez biologa terenowego jest jakość pracy czy to pracownika własnego czy też zewnętrznej firmy DDD.
Kto to jest biolog terenowy w systemie BRC v.8?
Na podstawie klauzuli 4.14.10 :
„W celu przejrzenia stosowanych w zakładzie środków ochrony przed szkodnikami dokładny i udokumentowany przegląd środków ochrony przed szkodnikami musi być przeprowadzony przez eksperta, z częstością opartą na ryzyku, ale nie rzadziej niż raz w roku. Przegląd powinien:
• obejmować dokładną inspekcję obiektu pod względem obecności szkodników,
• zawierać przegląd stosowanych środków ochrony przed szkodnikami oraz ewentualne zalecenia dotyczące zmian.
Przegląd należy zaplanować w takim terminie, aby umożliwić dostęp do urządzeń podlegających inspekcji w miejscach, w których istnieje ryzyko pojawienia się owadów w przechowywanym produkcie.”
Jakie kwalifikacje musi posiadać audytor terenowy?
Biolog terenowy powinien posiadać wykształcenie kierunkowe związane z biologią, ochroną zdrowia, ochroną środowiska oraz szkolenie w jaki sposób przeprowadzać audyty biologa terenowego.
Czym zajmuje się biolog terenowy w systemie BRC wersja 8 ?
Podsumowując powyższe określenie „eksperta” odnosi się do usługi audytu biologa terenowego – w poprzednich wersjach BRC określanego jako biolog terenowy – field biologist.
Biolog terenowy w zakładach spożywczych
Biolog terenowy w zakładach spożywczych ubiegających się o certyfikację lub recertyfikację jest bardzo pomocny. Działania firm DDD nawet świadczone przy zachowaniu najwyższej staranności i jakości mogą w pewnych sytuacjach okazać się niewystarczające.
Biolog terenowy jako wykwalifikowany specjalista z zwykle z wykształceniem kierunkowym np. rolniczym, pracujący całe życie w ochronie zdrowia, dodatkowo wyszkolony w przeprowadzaniu profesjonalnych audytów biologa terenowego może wnieść dużo nowych pomysłów co do udoskonalenia systemów ochrony przed szkodnikami.
Z pewnością nie można zaprojektować systemu zabezpieczeń przed szkodnikami i całymi latami bez jego zmian i udoskonaleń na nim bazować. Sytuacja każdego zakładu produkcyjnego ulega dynamicznym zmianom i na te zmiany łatwiej jest reagować przy udziale biologa terenowego. Traktowanie biologa terenowego jako „zła koniecznego” nie jest dobrą drogą. Wiele firm produkujących żywność uważa go za kolejnego audytora, który ma za zadanie przyczepić się do różnych rzeczy. Kadra zarządzająca nie bierze pod uwagę tego, że działania i usługi biologa terenowego mogą w przyszłości zapobiec wielu nieprzyjemnościom w tym problemom finansowym i wizerunkowym.
Najczęstszymi zmiennymi, które w naszej ocenie wpływają na zakłady produkcji spożywczej są:
– zmiana otoczenia ( rozbudowa zakładu, zmiana zakresu działalności firm po sąsiedzku),
– zmiana profilu produkcyjnego firmy co wiąże się ze prowadzaniem nowych, innych surowców z nowych źródeł i produkcją nowych produktów, które wymagają innego podejścia.
Deratyzacja, dezynsekcja i deawionizacja w systemie BRC v.8
Zgodnie z klauzulą 4.14.5 :
„Stacje deratyzacyjne lub inne urządzenia stosowane do monitorowania lub kontroli gryzoni muszą być rozmieszczone i utrzymywane tak, aby nie doszło do ryzyka zanieczyszczenia produktu. Toksyczne przynęty na gryzonie nie mogą być stosowane w obszarach produkcyjnych ani magazynowych, w których znajduje się produkt otwarty, z wyjątkiem działania związanego z aktywną inwazją. Toksyczne przynęty muszą być odpowiednio zabezpieczone.
Należy zarejestrować brakujące stacje deratyzacyjne oraz zbadać ich utratę.”
4.14.6
„Urządzenia do uśmiercania owadów, pułapki feromonowe i/lub inne urządzenia monitorujące owady muszą być sprawne i umieszczone w odpowiednim miejscu. Jeżeli istnieje niebezpieczeństwo wyrzucenia owadów z urządzeń owadobójczych i tym samym zanieczyszczenia produktu, konieczne jest zastosowanie innych systemów i sprzętu.”
4.14.7
„Zakład musi posiadać odpowiednie środki zapobiegające przedostawaniu się ptaków do budynków lub ich przebywaniu nad miejscami załadunku lub rozładunku.”
Kluczowe w realizacji tego wymagania jest rozmieszczenie stacji deratyzacyjnych, chwytaczy gryzoni oraz zabezpieczeń przed ptakami w taki sposób aby nie doszło do zanieczyszczenia surowca czy produktu. To również jest weryfikowane przez biologa terenowego.
W żadnym wypadku nie wolno stosować rodentycydów w obszarach produkcyjnych, gdyż może to grozić zanieczyszczeniem produktu. Jedynym wyjątkiem od tej zasady są sytuacje inwazji szkodników, w trakcie których i tak zakład w większości przypadków musi przerwać produkcję. Toksyczne rodentycydy umieszczone w karmnikach deratyzacyjnych muszą być odpowiednio zabezpieczone przed dostępem osób nieuprawnionych oraz zwierząt. Większość karmników deratyzacyjnych otwierana jest specjalnym kluczem, który posiada wyłącznie obsługująca firma DDD oraz ewentualnie kierownik jakości. Dobrą praktyką, a wręcz koniecznością jest stosowanie takich karmników deratyzacyjnych, które mają możliwość przytwierdzenia toksycznej przynęty ( metalowy pręt, na który nadziewane są rodentycydy). Dzięki takiemu podejściu gryzonie nie mają możliwości rozniesienia przynęty po terenie całego zakładu produkcyjnego. Muszą pożywiać się trutką na miejscu, w karmniku deratyzacyjnym. Dodatkowo takim działaniem zabezpieczamy dziko żyjące zwierzęta przed zatruciem rodentycydami.
W przypadku chwytaczy gryzoni, które umieszczane są na kluczowych (wewnątrz) wejściach do zakładu produkcyjnego mamy kilka możliwości użycia przynęt nietoksycznych. Dobór przynęty polega wówczas na określeniu tego co jest dla zakładu produkcyjnego ważne. Czy zakład produkcyjny prowadzi tablicę alergenów ? Czy ewentualne zanieczyszczenie produktu końcowego przynętą co prawda nietoksyczną ale zawierającą w swoim składzie alergeny będzie miało negatywny wpływ ? Jeżeli odpowiedź jest twierdząca to wówczas mamy możliwość stosowania syntetycznych przynęt jedynie z minimalnym dodatkiem naturalnego zapachu.
Zarówno w przypadku utraty stacji deratyzacyjnej czy chwytacza gryzoni konieczne jest ustalenie, gdzie dany karmnik czy chwytacz jest. Jeżeli sytuacja z utratą urządzeń do monitorowania gryzoni powtarza się należy rozważyć zmianę ich rozmieszczenia. W niektórych przypadkach warto stosować urządzenia, w które pomimo tego, że są plastikowe to mają w sobie zatopione kawałki metalu. W przypadku utraty takiego urządzenia zabezpiecza to produkt finalny przed zanieczyszczeniem elementami plastikowymi, metalowym, trutkami, wabikami. Oczywiście ma to sens wyłącznie w przypadku firm, które w trakcie procesu produkcyjnego monitorują takowe ryzyko wykrywaczami metali, usuwają metalowe zanieczyszczenia magnesami.
Kolejną ważną kwestią, która wraz z pojawieniem się coraz to nowszych wersji systemów jakości są zabezpieczenia przed ptakami. Pomimo tego, że od wielu lat dostrzegane są zagrożenia jakie mogą powodować np. odchody ptasie to dopiero w wersji 8 BRC zostało to wyraźnie podkreślone. Koniecznością zatem jest montaż np. kolców lub innych nowocześniejszych rozwiązań odstraszających ptaki wszędzie tam, gdzie istnieje możliwość zanieczyszczenia surowca lub produktu końcowego. Na szczególną uwagę zasługują miejsca nad rampami załadunkowymi, tam gdzie siedzące nad nią ptaki mogą zanieczyścić towar. Dobrą praktyką jest też regularna inspekcja dachu w poszukiwaniu gniazd ptaków. Z pewnością w trakcie audytu biologa terenowego konieczne będzie przejrzenie dachu pod kątem bytowania ptaków.
Powyższe zabezpieczenia są sprawdzane w trakcie audytu biologa terenowego.
W dalszej części, gdy już pojawią się szkodniki sposób postępowania wyjaśnia klauzula:
4.14.8
„W razie obecności szkodników lub śladów ich aktywności, konieczne jest podjęcie natychmiastowych działań w celu identyfikacji zagrożonych produktów oraz zmniejszenia do minimum ryzyka zanieczyszczenia produktu. Wszystkie produkty potencjalnie zanieczyszczone muszą zostać poddane procedurze postępowania z produktem niezgodnym.”
Pracownik wyznaczony do monitoringu i zwalczania szkodników w zakładzie produkcji spożywczej, bądź zatrudniona do tego firma muszą mieć możliwości natychmiastowego podjęcia działań w przypadku pojawienia się szkodników. Oznacza to, że nie możemy zwlekać z identyfikacją szkodników. Musimy działać natychmiast aby zapobiec rozprzestrzenieniu się problemu. Konieczne są też procedury postępowania z produktem niezgodnym.
Biolog terenowy sprawdza zatem czy w przypadku wystąpienia szkodników działania zostały podjęte natychmiast bez zbędnej zwłoki oraz to w jaki sposób zostało to udokumentowane.
4.14.9
„Konieczne jest utrzymywanie zapisów związanych z inspekcjami w zakresie ochrony przed szkodnikami, zabezpieczeniami przed ich przedostawaniem się, zaleceniami higienicznymi oraz działaniami, które należy podjąć. Zakład jest odpowiedzialny za zapewnienie, że wszystkie odpowiednie zalecenia zgłoszone przez wykonawcę lub specjalistów zatrudnionych w zakładzie są terminowo realizowane.”
Biolog terenowy sprawdza czy zalecenia wydawane przez firmę DDD są na bieżąco realizowane. Najprostszym przykładem braku reakcji firmy na zalecenia wydawane przez technika DDD jest brak uszczelnienia drzwi wejściowych do magazynu. Weryfikowana jest sytuacja, w której technik DDD wpisuje zalecenia uszczelnienia drzwi do magazynu natomiast w trakcie audytu biolog terenowy ujawnia, że zalecenia nie są realizowane.
Co powinien zawierać raport z audytu biologa terenowego przy BRC, IFS czy ISO 22000 ?
Raport z audytu biologa terenowego składa się z kilku głównych punktów i ma na celu sprawdzenie:
– zabezpieczeń zakładu przed gryzoniami ( otoczenie obiektu, pomieszczenia obiektu), inspekcja stacji deratyzacyjnych, chwytaczy gryzoni, walidacja ich rozmieszczenia,
– zabezpieczeń zakładu przed owadami ( pomieszczenia obiektu), inspekcja detektorów owadów, lamp owadobójczych, walidacja ich rozmieszczenia,
zabezpieczenie zakładu przed ptakami ( dachy, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc w okolicach ramp załadunkowych), inspekcja dachu, sprawdzenie zabezpieczeń przed ptakami, walidacja ich rozmieszczenia,
– zabezpieczenie zakładu przed innymi szkodnikami ( psy, koty, kuny, lisy),
– sprawdzenie dokumentacji ze szczególnym uwzględnieniem ( kart charakterystyki używanych produktów biobójczych, atestów, instrukcji;
dokumentacji dotyczącej oceny ryzyka, progów szkodliwości, protokołów deratyzacji, dezynsekcji, obecności innych zwierząt;
dokumentacji wykonawcy w tym aktualnych szkoleń, pozwoleń oraz polisy OC przedsiębiorcy, dokumentacji dotyczącej prawidłowo wykonywanych analiz trendów dla gryzoni, owadów i innych zwierząt, szkoleń pracowników zakładu produkcyjnego z podstawowej wiedzy nt. szkodników, rozpoznawania ich śladów oraz procedur informowania przełożonych o ich pojawieniu się.
Kiedy skorzystać z usług biologa terenowego ? Kiedy jest niezbędny audyt biologa terenowego ?
Audyt biologa terenowego ma na celu przede wszystkim:
- określenie aktualnej aktywności szkodników pod kątem występowania śladów ich żerowania, odchodów, wylinek, jaj, larw, gniazd,
- walidację i sprawdzenie pracy zewnętrznej firmy DDD –sprawdzenie rozmieszczenia oraz skuteczności zastosowanych do monitorowania szkodników punktów kontroli, walidacja poprawności użytkowania środków biobójczych,
- weryfikację poprawności prowadzonej dokumentacji- czytelność prowadzonej dokumentacji, sprawdzenie pod kątem wszystkich niezbędnych dokumentów ( karty charakterystyk, etykiety, protokoły pozabiegowe z odpowiednio sformułowanymi zaleceniami)
- przygotowanie raportu biologa terenowego – raport z audytu biologa terenowego to weryfikacja ponad 300 punktów i zagadnień, które są sprawdzane w trakcie audytu. Całość pracy biologa terenowego jest dokumentowana w formie zdjęć co ułatwia wprowadzenie niezbędnych poprawek i poprawę ewentualnych niezgodności.
Najczęstsze błędy wykrywane przez biologa terenowego powodujące niezgodności przy audytach.
Jaka jest cena za audyt biologa terenowego przy systemach BRC, IFS czy ISO 22000?
Ceny audytów biologa terenowego są różne. Wszystko zależy od jakości przeprowadzanego audytu, doświadczenia audytującego i przede wszystkim od wielkości obiektu. Przeciętnie koszty audytu biologa terenowego oscylują w granicach 1500 zł netto za każdy dzień audytu. Oczywiście przy większych zakładach produkcyjnych, kwota łączna jest ustalana indywidualnie. Zakłady z którymi współpracujemy na regularnie i na stałe również mają cenę ustalaną indywidualnie.
Podsumowanie
Biolog terenowy dzięki swojej wiedzy i doświadczeniu jest w stanie zaproponować najlepsze i najszkuteczniejsze rozwiązania w zakresie systemów zwalczania szkodników. Określenie aktywności szkodników przy udziale biologa jest dużo łatwiejsze niz samodzielnie. Biolog terenowy zapewnia aktywne doradztwo na każdy etapie wspópracy z klientem. Dzięki audytom bezpieczeństwa żywności podtrzymujemy certyfikaty bezpieczeństwa żywności. Bez tego możemy utracić kontrahentów. Bez regularnych audytów biologa utrzymanie na wysokim poziomie systemów zwalczania szkodników jest urtudnione.
Zostaw do siebie kontakt, skontaktujemy się
Pilnie poszukujesz audytora terenowego ? Zbliża się audyt BRC lub IFS? Nie jesteś zadowolony z usług dotychczasowego biologa terenowego ? Poszukujesz sprawnego specjalisty, który rzetelnie przeprowadzi audyt przed certyfikacyjny z BRC lub IFS? Jesteśmy firmą z odpowiednimi kwalifikacjami i doświadczeniem do przeprowadzenia skutecznych audytów biologa terenowego.
Usługi audytów biologa terenowego realizujemy na terenie całej Polski.
Na terenie poniższych czterech województw jesteśmy w stanie rozpocząć audyt nawet w 48 godziny od zgłoszenia:
1) podlaskiego: Łomża, Białystok, Zambrów, Grajewo, Suwałki, Augustów
2) mazowieckiego: Warszawa, Marki, Wołomin, Tłuszcz, Radzymin, Ząbki, Zielonka,Ciechanów, Mińsk Mazowiecki, Ostrołęka, Przasnysz, Siedlce, Sokołów, Ostrów Mazowiecka.
3) warmińsko- mazurskiego: Ełk, Giżycko, Mrągowo, Olecko, Pisz, Szczytno, Węgorzewo
4) lubelskiego: Lublin i okolice
Zadzwoń do nas i dowiedz się więcej nt. Audytów Biologa Terenowego ! Na życzenie udostępniamy referencje z firm, w których zrealizowaliśmy audyty. Udzielimy wszelkich informacji i rozwiejmy Twoje wątpliwości !
Referencje
NAJWAŻNIEJSZE ZADANIA BIOLOGA TERENOWEGO
Wymagania higieniczne dla zakładów produkcji i obrotu żywnością
Telefon 784 450 116 lub mailowo informacje@stander.pl